سلام اين شعر توي نظرات يکي از وبلاگهام پست شده بود

بنظرم جالب اومد:

________________________________________
باز شد شاه کليسا پدرِ روحاني
باز شد گوشه کاخ پدران مهماني

بابک از گور درآمد شده اينک اي دوست
پادشاهي که بود شهرت او زنجاني

بهر مانائي اين قوم ستم مي لرزد
باز در گور تن بابک و نعش ماني

کيست اين مهدي و بابک که نبيند در خواب
اين رفاه و عظمت پادشه ساساني

با تبسم دهنش پسته رفسنجان است
داد و بيداد از اين پسته رفسنجاني

سنگ مس باشد اگر خاک هم او خواهد خورد
به همين خوشمزگي و به همين آساني

خواب يک خاطره هر شب به وي الهام شود
خاطراتي که بود اکثر آن شيطاني

اينک از لفظ عدالت همگي مي ترسند
که رفاه است شعار شب بي ايماني